Portret: Koen Geens
Koen Geens (CD&V) wordt de nieuwe minister van Justitie in de regering Michel I. Lees hier zijn portret.
Koen Geens (56) zijn politieke carrière op het voorplan is nauwelijks anderhalf jaar oud. In maart 2013 werd hij vanuit het niets minister van Financiën, nadat voorganger Steven Vanackere ontslag nam in reactie op de aanhoudende controverse rond het Arco-dossier.
Niettemin had Geens al wat politieke kilometers op de teller. Van 2007 tot 2009 was hij kabinetschef sociaaleconomisch beleid bij toenmalig Vlaams minister-president Kris Peeters. Een job die hij in 2009 opgeeft om een gooi te doen naar het rectorschap van de KU Leuven, dat hij uiteindelijk met een honderdtal stemmen mist.
De keuze typeert de CD&V’er wel. ‘Academicus in hart en nieren, noemt hij zichzelf op zijn website. Na zijn rechtenstudies aan de Universiteit Antwerpen en de KU Leuven, die hij met grootste onderscheiding afrondt, behaalt Geens in Harvard nog een ‘Master of Law’. Na zijn terugkeer gaat Geens aan de slag als assistent aan de KU Leuven, waar hij met een doctoraat op zak kan aanblijven als docent fiscaal en handels- en vennootschapsrecht.
In 1992 wordt de intussen 34-jarige Geens hoogleraar, een jaar later gewoon hoogleraar. Maar de academische ‘ivoren toren’ is voor Geens niet genoeg. In 1994 stampt hij samen met Xavier Dieux Eubelius uit de grond, intussen het grootste onafhankelijke advocatenkantoor van België. Cliënten en concurrenten dopen het al wel eens om tot ‘you bill us’. Het internationaal gerenommeerde kantoor telt 35 vennoten en een kleine honderd medewerkers.
Op politiek vlak maakt Geens, na de zijsprong naar het kabinet-Peeters, begin 2013 dan zijn opwachting op het hoogste politieke plan. In de regering Di Rupo neemt hij een vliegende start. Als minister van Financiën neemt hij een vliegende start in de regering-Di Rupo. Hij mag nog de helft van de sowieso al gehalveerde federale legislatuur onder premier Di Rupo volmaken. En dat lukt hem verbazingwekkend vlot.
Geens ontpopt zich vrijwel meteen tot volleerd toppoliticus en laat zich opmerken als welbespraakte bolleboos, wat hem – zeker bij politieke tegenstanders – al snel de titel oplevert van ‘echte vicepremier van CD&V’.
Al krijgen de coalitiepartners zowat even snel te maken met de gewiekste onderhandelaar Geens, die de liberalen onder meer overtuigt de liquidatiebonus op te trekken. Niet meteen een rechtse maatregel dus, hoewel Geens als zakenadvocaat toch een eerder centrumrechts profiel heeft. Getuige ook de speculaties na de wissel voor ACW’er Vanackere over een rechtsere koers voor CD&V.
Veel tijd om inhoudelijk nog zwaar zijn stempel te drukken, kreeg Geens niet. Niettemin bereikte hij een akkoord over de nieuwe bankenwet en wist hij het Belgische belang in BNP Paribas Fortis van de hand te doen. Discussies over de toplonen bij Dexia of zijn voorstel om de spaarfiscaliteit te hervormen, kreeg de CD&V’er snel onder controle.
Daarnaast kent hij de finesses van het ACW-dossier. De CD&V-rekende op hem om een deal uit te dokteren voor de 800.000 getroffen coöperanten. Een eerdere beslissing van Europa dat een Belgische staatsgarantie neerkomt op verboden staatssteun, wil Geens aanvechten bij het Europees Hof van Justitie.
Bij het grote publiek is Geens intussen vooral bekend als de “lachende minister”. Een beeld waar hij op inspeelde met zijn campagne als ‘Gene Gewone’, wat hem in Vlaams-Brabant 45.686 voorkeursstemmen opleverde. Veel minder dus dan Open Vld-ster Maggie De Block (131.713), maar wel meer dan N-VA’er Theo Francken, wiens partij nochtans beduidend beter scoorde.
De banden met Eubelius moest Geens noodgedwongen doorknippen toen hij minister werd. Hij geeft wel nog steeds les als hoogleraar en is onder meer directeur van het Jan Ronse Instituut voor Vennootschapsrecht, voorzitter van de afdeling Economisch Recht aan de KU Leuven, voorzitter van de raad van bestuur van Thomas More Hogescholen en lid van de inrichtende overheid van de KU Leuven en de Associatie KU Leuven.
Geens werd in 1958 geboren in Brasschaat. Hij woont in Huldenberg en is al sinds zijn studententijd getrouwd met jaargenote Griet Dupré. Ze hebben samen drie kinderen: Rein, Lut en Aart. (Belga/ JH)
Klik hier om terug te gaan naar het overzicht van de regering Michel I.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier